Πέμπτη 3 Μαΐου 2007

Σ΄αγαπώ.

Κοντοστεκόταν τώρα εκείνη, μπρος στους ξεφτισμένους
εξωτερικούς τοίχους του δωματίου του.
Ο λόγος των αέρηδων και των βροχών ήταν ξεκάθαρα
αποτυπωμένος πάνω στους τοίχους.
Τον δικό της λόγο προσπαθούσε τώρα με σύνεση να ξακαθαρίσει,
και για την ώρα δεν αποφάσιζε να ανοίξει την χαμηλή πόρτα
και να μπει.
Κι αναρωτιόταν... Πώς αυτό το «νόημα –διαμάντι» υπήρξε..;
πώς αυτό το δοξαστικό της γλώσσας ρήμα, επέζησε..;
Πώς σώθηκε το νόημα του..;
Πώς επιλέχθηκε και καθιερώθηκε..;
Πώς μέσα από τις χιλιετίες διατήρησε το φοβερό νόημα του..;
και χρησιμοποιείται με τον ίδιο μοναδικό τρόπο, ως τώρα..;
Αφού τέλειωσε μ΄ αυτούς τους συλλογισμούς, δρασκέλισε
το σκαλοπάτι, έσκυψε και πέρασε την χαμηλή πόρτα.
Στάθηκε μπρος του, όμορφη όσο ποτέ, και έτοιμη σαν από πάντα
του είπε: «Σ΄ αγαπώ».

Ποιά είναι αυτήν η διαδικασία κατά την οποία
ξεκαθαρίζουν οι προθέσεις, και τα νοήματα των
λέξεων δικαιώνονται;
Και πώς τους αποδίδεται το ιδιαίτερο νόημα τους,
το οποίο στο εξής περιέχουν και μεταφέρουν;
Πώς η λαλιά μεταφέρει τα βασικά συστατικά της βούλησης;
Πώς επιτυγχάνεται η συνομιλία του έρωτα..;

Η συνέχεια και οι απαντήσεις στο επόμενο επεισόδιο.

4 σχόλια:

NinaC είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
NinaC είπε...

Αααααχχχ! Σας έπιασε η άνοιξη κι εσάς και τί θα κάνουμε....

kostis-b είπε...

Ε ναι...σαν παιδιά και μεις...

Αγαπητή Νίνα, δεν μας μένουν και πολλά να κάνουμε, πέραν του να χαλαρώσουμε (όσο αυτό είναι δυνατό), και να το απολαύσουμε.Περιορίζοντας
την μέση τιμή των ενοχών στο ελάχιστο.Διότι κι απ΄αυτές έχουμε.

Λουΐζα Κορνάρου είπε...

Μια απάντηση πλήρης νοημάτων, θα ήταν:
-κι εγώ σ' αγαπώ

αλλά επειδή δεν μου έχω καμιά εμπιστοσύνη, καλύτερα να περιμένω τη συνέχεια, με τις δικές σου απαντήσεις :-)