Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

θέρος

Ωραία.
Εισήλθαμε αισίως στην κυρίως ειπείν καλοκαιρινή σεζόν.
Λαμβάνω το θάρρος να επικαλεστώ την μεγαλοθυμία του θέρους, αιτούμενος να μας δεχτεί σύσσωμους, στην καυτή και ξερικιά αγκάλη του. Σκοπεύω δε, και υπόσχομαι για τη συνέχεια, στο λυκαυγές των ημερών τούτου του θέρους, να δοκιμάζω δίχως ψιμύθια να εξιστορώ, το λυκόφως των δικών μου «κακών» θερινών σκέψεων. Γεμίζοντας και αδειάζοντας τασάκια μ΄ αποτσίγαρα, κρυμμένος πίσω από τον, απαγορευμένο στο εξής, καπνό τους.
Ως επισφράγιση της συνεργασίας μας και της αμοιβαίας μας αποδοχής (του θέρους έναντι εμού, και εμού έναντι του θέρους ) θα περιγράφω, την καλή ή κακή, διαγωγή του, όπως καταφανώς θα την καταδεικνύουν οι θερμές μέρες του. Ξεβράκωτες κι αυτές… δίχως φτιασίδια.
Θα το περιγράφω, αφοσιωμένος στην κινητήρια δύναμη, της ξέφρενης καθημερινής αναζήτησης και «διεκδίκησης» του ήλιού του, όπως αυτήν θα την επιβάλουν οι πυρακτωμένες, σκονισμένες και ιδρωμένες μέρες του, και οι χαρμόσυνες, μοχθηρές και δροσερές νύχτες του.
Αχ, αυτές οι νύχτες! Ξάγρυπνες περιπλανιούνται σε ξένους ύπνους.
Αχ, και συ άμοιρε παραθεριστή του τρέχοντος βίου σου…Ξάγρυπνος παλεύεις να παραμείνεις μέχρις εσχάτων, εντός του ονείρου της δροσερής καλοκαιρινής νύχτας σου.
Είσαι το ατσαλάκωτο πρόταγμα, της ίδιας σου της ζωής.
Τι συμβαίνει άραγε εντός του έξοχου μυαλού σου, έτσι καθώς γερνάει βήμα το βήμα, Ιούνη τον Ιούνη, και δεν το βάζει κάτω; Έτσι καθώς βυθίζεται άκαμπτο στην φθορά και στην αβυσσαλέα βεβαιότητα του επερχόμενου τίποτα..; με τ΄ άντερα μπλεγμένο κουβάρι, και το νου τηγμένο τυρί; Με το αίμα ταγγισμένη μπύρα;
Τι τα θες; Όσο πιο οργανωμένη η ζωή, τόσο μεγαλύτερο το εκφραστικό της αδιέξοδο.
Εξ ου, και η κατ΄ αρχήν, δυσπιστία σου, για κάθε τι απροειδοποίητο.
Εξ ου, και ο φόβος σου για κάθε τι πηγαίο.
Εξ ου, και η κατοπινή πίστη σου, στην αναγκαιότητα της ύπαρξης των άλλων.
Οσάκις γεννιέσαι, γεννιέται και η φαντασμαγορία του κόσμου των ενσυνείδητων και ασυνείδητων εμπειριών σου.
Οσάκις ανατέλλεις, ανατέλλει αργά αργά, και το σύμπαν των συναισθημάτων , των γνώσεων και των πεποιθήσεων σου.
Οσάκις προτίθεσαι… παίρνεις υπόσταση.
Αμέτρητη η χαρά που αισθανόμαστε, δυνάμενοι να διακηρύξουμε την ευπειθή στοργή που μας προσφέρει η καθημερινή επιβεβαίωση της υπόστασης μας.
Τω όντι, για την ώρα υπάρχουμε. Άλλωστε αν δεν συνέβαινε αυτό, ευτυχώς δεν θα το γνωρίζαμε καν.
Τω όντι, λοιπόν ήρθε το καλοκαίρι.
Τω όντι, πάει έφυγε η μαγιάτικη δροσιά.
Τω όντι, τα καλοκαίρια, μου αποσπούν τεχνηέντως υποσχέσεις που δεν θα μπορέσω να τηρήσω.
Αργότερα θα αρχινίσει και αυτό να κλείνει , να στενεύει, να σώνεται.
Να κονταίνει και να ψοφάει, η τρεμουλιαστή σκιά του, κάτω από τις σόλες των παπουτσιών μας.
Δεν χωρεί αμφιβολία, μ΄ αρέσει το καλοκαίρι.
Μ΄αρέσει γιατί θέλει να αγαπηθεί κι αυτό σαν έφηβος, που μπαίνει απ΄την νυχτωμένη πόρτα και βγαίνει απ΄το πρωινό παράθυρο.
Και φαντάσου..! όλα τούτα συντελούνται μέσα σε δυό χούφτες ζελατινώδη ιστό, εντός του κρανίου σου.


Ο εσαεί αγαπών σας, μετ΄ αφοσιώσεως.
Κωστής Μπ. ο χαμαιλέων

9 σχόλια:

Spy είπε...

Που να σας χτυπήσει κι ο Αύγουστος κατακούτελα δηλαδή...
Άμα καταλάβω τίποτα από το τότε ποστ σας, να μου τρυπήσετε το ρουθούνι (της γυναίκας μου...)

kostis-b είπε...

αγαπητέ spy-μπαμπά,

αν ήταν τόσο απλό το να καταλαβαινόμαστε...
θα το είχαμε ήδη κάνει.

Πάντως έχετε δίκιο,
τώρα που το ξαναδιαβάζω
δύσκολα βγάζω άκρη.

diva είπε...

τω όντι?!!!
..
πάω να πιω μια τεκίλα

Ανώνυμος είπε...

οι περισσοτεροι πιστευουουν οτι η επικοινωνια μεταξυ των ανθρωπων ειναι απλη.. τους διαψευδευτε περιτρανα.. αλλα δε βρισκω το λογο.. υποθετω ομως οτι κατι θα ξερετε παραπανω για να το κανετε..

kostis-b είπε...

diva,
μια; μια δεν φτάνει.
Χρειάζονται τουλάχιστον οκτώ για να την ακούσεις.

kostis-b είπε...

φίλτατε μικρέ πρίγκιπα,

απολαμβάνω τες παρεμβάσεις σας, διότι πάντα συνεγείρουν εντός μου, πλήθος σκέψεων.
Αυτό το "οι περισσότεροι πιστεύουν.." δίχως ποσοστά επί της εκατό και περαιτέρω τεκμηρίωση δεν αρκεί.
Εσείς δηλαδή, κάνατε κάποια έρευνα, κάποια σφυγμομέτρηση, κάποιο γκάλοπ; και καταλήξατε σ΄αυτό το "οι περισσότεροι πιστεύουν..."
Θαρρώ δε, ότι όσο πιο φωναχτά δεδηλωμένο ακούγεται ως ορθολογική κρίση, τόσο πιο πολύ υποκρύπτει ένα κεκαλλυμένο μεταφυσικό βλέμμα.
Αν δε, ανατρέξουμε στην φαντασμαγορική ιστορία των ανθρώπινων πεποιθήσεων, πλείστα παραδείγματα θα καταδείξουν ότι η κυρίαρχη πλειοψηφούσα γνώμη συχνά ήταν "μούφα".
Πριν τον Κοπέρνικο και το Γαλλιλαίο
η συντριπτική πλειοψηφία πίστευε ότι η γη είναι το ακίνητο κέντρο του κόσμου. Η δημοφιλής αυτή πεποίθηση δεν βοήθησε και πολύ την εξέλιξη της ανθρώπινης συλλογικής αυτοσυνειδησίας.
Any way,
με κάποιο τρόπο έχετε δίκιο.
Οι άνθρωποι μέσα στο πέλαγος των διαφορετικών δεδομένων που οι αισθήσεις τους προσφέρουν, και στον ωκεανό των άπειρων προσφερόμενων λύσεων, τείνουν να επιλέγουν και να υιοθετούν αυτές, που μοιάζουν πιο οικίες, πιο δυνατές και φυσικά πιο αναγκαίες.
Επιλέγουμε δηλαδή, την ευκολία,
και καλά κάνουμε, αφού η φυσική επιλογή εκεί μας οδηγεί.
Εως ότου έκθαμβοι βρεθούμε μπροστά στο επόμενο νέο εύρημα, και πετάξουμε την παλιά γερασμένη πεποίθηση σαν αποτσίγαρο που έχουμε ήδη καπνίσει.
Έτσι λοιπόν, για την ώρα,
τις αμοιβαίες συνάφειες των τυχαίων τροχιών μας,
τις ονομάζουμε: "επικοινωνία".
Ως εκ τούτου συμφωνούμε απόλυτα,
και σας καλώ,αν θέλετε, να συνομολογήσουμε ότι
δεν "διέψευσα περίτρανα τίποτα
απολύτως". Διότι απλά δεν απέδειξα και τίποτα.

ΥΓ
Τω όντι :-) υπό ορισμένους όρους
η ανθρώπινη επικοινωνία μοιάζει ύποπτα απλή. :-)

Ανώνυμος είπε...

Άρχισες πάλι το τζαμάρισμα. Έχει κέφια το βουνό. Πολύ γουστάρω! Φιλιά σε όλους!

Ανώνυμος είπε...

παω στη θαλασσα.. ελατε να τα πουμε εκει. ερχομενος αναλογιστε τη δυναμη της ευθειας, την ψευδαισθηση των ποσοστων και την απλοτητα των συναισθηματων. θα χαρω να σας συναντησω στο καβο ντιμο.

Κατασκευή Ιστοσελίδας είπε...

Ευχαριστώ για την ενημέρωση , συνεχίστε να γράφετε ενδιαφέρον θέματα οπός αυτά που γράφετε μέχρι τώρα , για να τα διαβάσουμε , θα σας ξανά επισκεφτώ !!