Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Του χρόνου πλιότερο.

Μια βότκα από σταφύλι.
Ορδές ορθόδοξων ρώσων αλκοολικών
θα σφάζονταν για μια ματιά της.
Αρχιερατικά, το χέρι του καζανάρχη γραδάρει...
...καζαναρχεί, και δίνει ορμήνειες στα μανόμετρα.
Η "παράδοση" εδώ μεταδίδεται, από μεθύσι σε μεθύσι,
κι όχι όπως αλλού συνηθίζει, από στόμα σε στόμα.



Σε αντίθεση με την ξιπασιά των κοκτέηλ,
το σπάνιο τούτο φάρμακο,
δεν ανέχεται μύγα στο σπαθί του.
Ο γνωστός χοληστερηνομάχος, αναγομώνει.
Συρτός στα τρία...
...αργότερα στα τέσσερα.

πσσσσσσσσσσσ....


Οι λουλάδες και οι δεξαμενές ψύξης.
"Αν εμφανιζόταν μπροστά μου ο Μεφιστοφελής και μου πρότεινε
να μου ξαναδώσει αυτό που λέμε ανδρισμό, θα του έλεγα:
Όχι ευχαριστώ, δε θέλω. Δυνάμωσε όμως το συκώτι μου
και τους πνεύμονές μου, για να μπορώ να πίνω και να καπνίζω
περισσότερο". ( Λ. Μπονιουέλ)

Παρά την πένθιμη εσωτερικότητά του,
μέσα του πάλλεται η ψυχή της κοινότητας.
Μοντέρνες αδίστακτες γκάιντες.
Αν στα σφάλματα και τις εμπλοκές που προκαλεί το τσίπουρο
δεν κλείνουμε τα μάτια,
πόσο θα έπρεπε να τα γουρλώνουμε μπροστά στα μεγάλα
εγκλήματα;


Μετά από 10-12 ώρες κορυφώνεται η δραματουργία.
Οι ιδέες γίνονται πρόσωπα, που το καθένα έχει
μια ξεχωριστή ιστορία.
Έτσι ώστε δεν θυμίζουν σε τίποτα πια τον εαυτό τους.
Κυνηγάς με το βλέμμα να δεις την εικόνα του κόσμου,
που διαρκώς σου διαφεύγει. Εμ, τι περίμενες,
μετά από τόσο ρακί;
Παλεύεις να παρακολουθήσεις, εκ του σύνεγγυς,
την περιπέτεια της αυτοσυνειδησίας σου. Αλλά μάταια.
Εμ, τι περίμενες, η εσωτερική σου σωφρονιστική επαγρύπνηση
κοιμάται πλέον τον ύπνο του δικαίου.
Δεν γκρινιάζεις, δεν πλήττεις, δεν απαιτείς.
Αποτάσσεσαι κάθε πληροφορίας.
Το μόνο που θέλεις είναι η όσμωση, η ένωση με τα πράγματα.
Τούτες τις ώρες μόνο έτσι μπορείς να ενημερώνεσαι
για την πραγματικότητα .
Η οποία, ταλαίπωρη πραγματικότητα τείνει να λάβει
μια ονειρική υφή.
Λίγο αργότερα και εφιαλτική.
Αλλά τι τα θες; Γι αυτό πεθαίνεις... επειδή έζησες.
Οι αμήχανες καθημερινές στιγμές, ενώπιον του σφοδρού
κύματος της πολιτισμένης βαρβαρότητας, προς το παρόν
εξατμίστηκαν μέσα στο λουλά του καζανιού.
Ήταν τότε όταν τα καζάνια είχαν αρχίσει να κοχλάζουν...
Άντε Θανάση, του χρόνου πλιότερο.*
*πλιότερο: περισσότερο (λιτοχωρνή ντοπιολαλιά)

10 σχόλια:

NinaC είπε...

Και του χρόνου πλιότερο, λοιπόν, κι εσείς νάστε όλοι γεροί να τ' απολαύσετε!

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κάποια υποτυπώδης έστω, απασχόληση για δύο άτομα (άρρεν 38 - αρχές φαλάκρας και θήλυ 34 - αρχές Δικαίου), καθώς και αντίστοιχες θέσεις σε τοπικά σχολεία και παιδικούς (θήλυ 6 - Α' Δημοτικού και άρρεν 3 - Παιδικό), έτσι ώστε να τεθούν οι οικονομικές τουλάχιστον βάσεις για να μετακομίσουμε όλοι μαζί στα μέρη σας;
Το άρρεν 38-αρχές φαλάκρας, μπορεί να εργαστεί και ως αυτόματο μοτέρ για το γύρισμα της σούβλας του Θανάση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα θεωρήσει μάλιστα τον εαυτό του (αν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ένα μοτέρ έχει "εαυτό") πολύ τυχερό.
Δεν χρειάζεται ρεύμα - μπαταρίες, αυτο-μεταφέρεται εύκολα και γρήγορα παντού, είναι αθόρυβο, ακούραστο, και πυρίμαχο. Έχει δυο χέρια κι ένα στόμα. Αυτό σημαίνει ότι καταναλώνει λιγότερο απ' όσο παράγει.
Μόνο όταν ανοίγει τα μάτια θέλει κρασί και όταν ανοίγει το στόμα προβατίνα.
Αν χρειάζεστε βιογραφικό θα σας ετοιμάσω ένα.
Θα σας ήμουν ευγνώμων.
Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

"Ο μεθυστής εξύπνησεν, τρίβει τους οφθαλμούς του, κίτρινον είδε ουρανόν, γεμάτον πεταλούδας,
με το πηγούνι τις μετρά, φυσά και ανασχημάται. Ως είδε και τον ήλιον φιλοσοφεί και λέγει:
… Ελαίαν την πολύκαρπον θαυμάζουσιν οι πάντες, αλλ΄ούν εις όλα τα φυτά το κλήμα βασιλεύει,
ο μούστος ολοζώντανος πηδά και κυματίζει,το δε ελάδιν το πτωχόν κείτετ΄αποθαμένον,
και τους νεκρούς εξανιστά ο εύοσμος ο οίνος, και τους αρρώστους ο καλός εις δύναμιν εγείρει.
Αν εύρω τσίπουρο εις γην, σκύβω μυρίζομαί το, κι η ευωδία του νικά τους μόσχους της Συρίας.
Ο άρτος ουκ ευφραίνει με, μόνο το κρασοβόλι και το λαγομαγείρευμα το λέγουσιν κρασάτο.
Κρασί μου δοκιμώτατον εις πάσαν ιατρείαν, των νέων η θηριακή, το αίμα των γερόντων,
κινάς τα ούρα συνεχώς, ευφραίνεις την καρδίαν, αναβιβάζεις πνεύματα τους οφθαλμούς ανδρίζεις…"

Ανώνυμος είπε...

Λάθος.
Θανάσης και όχι ανώνυμος

NinaC είπε...

@Κοπολόζε, να τ' αφήσετε αυτά που ξέρετε και να κάτσετε εκεί που καθόσαστε! Μια χαρά είστε εκεί! Αφήστε που αν φύγετε, θα πάθει ο άλλος (ξέρετε ποιος...) μαρασμό.

Εγώ επιβάλεται να μετακομίσω προς τα μέρη του κτήτωρος του βλογ τούτου. Εξάλλου έχω ρίξει τα μπετά χρόνια πριν! χεχεχε


Θανάση, φιλιά από τη Ζαχαρούλα :*

Ανώνυμος είπε...

@kopoloso, καλά βρε δεν ντρέπεσαι ;
κι ούτε καν να εκτιμήσεις πως εγώ ούτε βιογραφικό ζήτησα ;
this was the story of a so called friendship
φακ !

@Κωστή , αν δεχθείς βιογραφικό του, εγώ θα στείλω και συστατική επιστολή (για μένα)
συμφέρω περισσότερο, θα κατέβω μόνος

Ανώνυμος είπε...

@ cd
Δίκιο έχετε, το ξανασκέφτηκα. Αφήστε που μ' έπιασαν κι όλοι οι υπόλοιποι της οικογένειας απ' τα μούτρα: "Πού θα τρέχουμε πάλι; Το γύρο της Ελλάδας έχουμε κάνει! Εσύ (που κάνεις και τον μάγκα) έτσι και φύγεις μακριά από τον (ξέρετε ποιον) θα πάθεις μαρασμό!". Έτσι μου είπαν και μ' αποθάρρυναν.

@ κκμ
Μετά από τέτοιο crash test, όπως καταλαβαίνεις, αν τελικά κατέβω θα κατέβω μόνο ως μοτέρ. Ο υπόλοιπος (μαζί με το βιογραφικό μου) λέω να μείνω εδώ.

kostis-b είπε...

Όλοι θα βρούμε το δρόμο μας προς την ολομέλεια.
'Αλλος ως μοτέρ, άλλος ως αντλία,
άλλος ως γεννήτρια...
Ο καθείς και το έκδηλο στίγμα του.

Ανώνυμος είπε...

εγώ για μοτέρ δεν κάνω - μια θέση κάτω απ' την καρυδιά όμως μπορώ να την καταλάβω, με μηδέν ενεργειακό κόστος


γεια σου Θανάση!

Ανώνυμος είπε...

Καλά συγνώμη μεταφράζεις το πλυότερο; Από το π'λύ δεν βγαίνει;
Και γράφεται με ύψιλον!
Και του χρόνου με σ'κώτια γερά, στομάχια και πνευμόνια στην πένα!
Ευχαριστώ και για την ζωντανή σύνδεση.
Εδώ λίγα πράγματα, ότι μπορούμε πίνουμε. Κι από φαϊ ...@ρχίδι@ κόκκορα!