Του χρόνου πλιότερο.

Μια βότκα από σταφύλι.
Ορδές ορθόδοξων ρώσων αλκοολικών
θα σφάζονταν για μια ματιά της.
Αρχιερατικά, το χέρι του καζανάρχη γραδάρει...
...καζαναρχεί, και δίνει ορμήνειες στα μανόμετρα.
Η "παράδοση" εδώ μεταδίδεται, από μεθύσι σε μεθύσι,
κι όχι όπως αλλού συνηθίζει, από στόμα σε στόμα.

Σε αντίθεση με την ξιπασιά των κοκτέηλ,

το σπάνιο τούτο φάρμακο,

δεν ανέχεται μύγα στο σπαθί του.

Ο γνωστός χοληστερηνομάχος, αναγομώνει.
Συρτός στα τρία...
...αργότερα στα τέσσερα.

πσσσσσσσσσσσ....

Οι λουλάδες και οι δεξαμενές ψύξης.
"Αν εμφανιζόταν μπροστά μου ο Μεφιστοφελής και μου πρότεινε

να μου ξαναδώσει αυτό που λέμε ανδρισμό, θα του έλεγα:

Όχι ευχαριστώ, δε θέλω. Δυνάμωσε όμως το συκώτι μου

και τους πνεύμονές μου, για να μπορώ να πίνω και να καπνίζω

περισσότερο". ( Λ. Μπονιουέλ)

Παρά την πένθιμη εσωτερικότητά του,
μέσα του πάλλεται η ψυχή της κοινότητας.
Μοντέρνες αδίστακτες γκάιντες.
Αν στα σφάλματα και τις εμπλοκές που προκαλεί το τσίπουρο

δεν κλείνουμε τα μάτια,

πόσο θα έπρεπε να τα γουρλώνουμε μπροστά στα μεγάλα

εγκλήματα;

Μετά από 10-12 ώρες κορυφώνεται η δραματουργία.
Οι ιδέες γίνονται πρόσωπα, που το καθένα έχει

μια ξεχωριστή ιστορία.
Έτσι ώστε δεν θυμίζουν σε τίποτα πια τον εαυτό τους.
Κυνηγάς με το βλέμμα να δεις την εικόνα του κόσμου,
που διαρκώς σου διαφεύγει. Εμ, τι περίμενες,

μετά από τόσο ρακί;
Παλεύεις να παρακολουθήσεις, εκ του σύνεγγυς,

την περιπέτεια της αυτοσυνειδησίας σου. Αλλά μάταια.

Εμ, τι περίμενες, η εσωτερική σου σωφρονιστική επαγρύπνηση

κοιμάται πλέον τον ύπνο του δικαίου.
Δεν γκρινιάζεις, δεν πλήττεις, δεν απαιτείς.

Αποτάσσεσαι κάθε πληροφορίας.
Το μόνο που θέλεις είναι η όσμωση, η ένωση με τα πράγματα.
Τούτες τις ώρες μόνο έτσι μπορείς να ενημερώνεσαι

για την πραγματικότητα .
Η οποία, ταλαίπωρη πραγματικότητα τείνει να λάβει

μια ονειρική υφή.
Λίγο αργότερα και εφιαλτική.
Αλλά τι τα θες; Γι αυτό πεθαίνεις... επειδή έζησες.
Οι αμήχανες καθημερινές στιγμές, ενώπιον του σφοδρού

κύματος της πολιτισμένης βαρβαρότητας, προς το παρόν

εξατμίστηκαν μέσα στο λουλά του καζανιού.

Ήταν τότε όταν τα καζάνια είχαν αρχίσει να κοχλάζουν...

Άντε Θανάση, του χρόνου πλιότερο.*

*πλιότερο: περισσότερο (λιτοχωρνή ντοπιολαλιά)