Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

κακοτράχαλο post 2 ή "πώς να αρνηθείς ένα χάδι;"

Μ΄ αρέσει ένας συγκεκριμένος τρόπος χρήσης του λόγου. Όταν τον βρίσκω δεν τον αφήνω να πάει χαμένος. Είτε τον ανακαλύπτω αλλού και τον διαβάζω, είτε επιχειρώ να τον «μετέλθω» πληκτρολογώντας τον, δεν τον αφήνω να πάρει ανάσα. Τον εξαντλώ, τον ξεζουμίζω, τον απολαμβάνω.
Το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του τρόπου είναι η μεταχείριση των μερών του λόγου, για άλλους σκοπούς απόμακρους, μετεωριζόμενους . Αλλότριους προς τις κοινές χρηστικές καθημερινές ιδιότητες του λόγου. Αυτός ο τρόπος λοιπόν μ΄ αρέσει
διότι ανέχεται κάθε ιδέα. Δεν απορρίπτει τίποτα. Μοναδική προϋπόθεση είναι ο ανάλαφρος μετεωρισμός του.

Όταν με αγγίζουν, (εδώ το «αγγίζουν» και με την κυριολεκτική, δερματική έννοια του ρήματος) αναπηδώ σαν ελατήριο, στην ύστατη έντασή του. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αυτά που καταλαβαίνω, σε σχέση με αυτά που αισθάνομαι, όταν με αγγίζουν. Με λίγα λόγια δεν μπορώ να αρνηθώ την υπακοή μου, σε ένα χάδι, είτε δερματικό είτε νοητικό.
Προς επίρρωση τούτης της εισαγωγής, κουμπώνω τη ζώνη ασφαλείας, και μπαίνω στο κυρίως θέμα:

Σε πείσμα όλων όσων διακηρύττουμε για το πλούσιο υπέδαφος των αρετών μας, και το ορυχείο των σταλαγμένων ιδεαλισμών μας, υπάρχει ένας «μηχανισμός» που λαγοκοιμάται πάντα εντός μας , και είναι κάθε στιγμή έτοιμος να ξυπνήσει για να δοκιμάσει, άλλη μια φορά, την αξιοπιστία των λόγων μας. Για να επιχειρήσει να μας υποβιβάσει, άλλη μια φορά, στο αναμεταξύ μας νταραβέρι του ταπεινού συμφέροντος, του φτηνιάρικου ωφελιμισμού, και των δια βαθιών υποκλίσεων και χειροφιλημάτων , αποστειρωμένων χαιρετισμών.
Έξωθεν μιας πόρτας θαλάμου εντατικής, κρυφακούμε με μια περίεργη τετραδιάστατη ακοή, όλα όσα είπαμε κατά καιρούς. Τα οποία κείτονται σε καταστολή, διασωληνομμένα και ανήμπορα, μυρίζοντας ανυπόφορα αντισηπτικό.
Πίσω από αυτήν την πόρτα αφουγκραζόμαστε επίσης, τον ελαφρύ κυματισμό των αισθημάτων μας, τον γλυκό φλοίσβο των ονείρων μας, των μυστικών ερώτων μας την γάργαρη ροή, και των «χυδαίων» επιθυμιών μας το επίμονο βουητό.
Αναμηρυκάζουμε λοιπόν την συμπόνια μας για την απώλεια, ή για την πλημμελή συντήρηση όλων ετούτων, τα οποία, μέσες-άκρες, είναι τα συστατικά που συναποτελούν αυτό που, με τρεμάμενη φωνή, ονομάζουμε: εαυτό.
Τα αναμηρυκάζουμε ξανά και ξανά , όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά για να κρατάμε τη σωστή συμμετρία. Περιδεείς και σχολαστικοί λογιστές, βιβλίων εσόδων-εξόδων, με το φόβο βαθιά θαμμένο στα μάτιά μας, παλεύουμε μην τύχει και μας ξεφύγει κάνα εκατοστό παραπάνω, μην τύχει και φανερωθεί κάτι επιπλέον των πραγματικών μας προθέσεων.
Δεν μπορώ να υπακούσω, άνευ όρων, σε κανέναν παραλογισμό από αυτούς που εσωκλείουν οι άνθρωποι στα στήθη τους. Μόνο τα χάδια με κάνουν να υπακούω.
Πώς να αρνηθώ την υπακοή σε ένα χάδι;
Αναπηδώ σαν ελατήριο στην ύστατη ένταση του.

34 σχόλια:

diva είπε...

..sweet gesture
..wise words
..gentle post

[ακόμα δε βρήκα από πού μπήκα και τώρα πετάγονται κι ελατήρια..ολούθε]

kostis-b είπε...

diva,
νάταν μόνο τα ελατήρια..;

Εμένα αλληθώρισαν τ΄ αφτιά μου όταν το ξαναδιάβασα
αναρτημένο.

diva είπε...

τι κρίμα να μη μπορώ να βγω από δω και να το δημοσιεύσω για δικό μου..

kostis-b είπε...

Καθίστε όσο θέλετε, θα ανάψω και το τζάκι. :)

Πάντως αν όντως το θέλετε, σας το παραχωρώ. Είναι όλο δικό σας.


ΥΓ
Είναι τιμή και χαρά μας βέβαια το γεγονός ότι τριγυρίζετε στα μέρη μας αλλά,
έξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πως όλη αυτή η ευφάνταστη και πυκνή δικτυοmediaκομπιουτερική σας επιτηδιότητα και δραστηριότητα (της οποίας, οφείλω να ομολογήσω, το εύρος ακόμα προσπαθώ να καταλάβω, με όλους αυτούς τους αγγλικούς όρους, οι οποίοι εμένα μου φαίνονται κινέζικοι) σας επέτρεψε να κολλήσετε στις λάσπες ετούτης της χέρσας αλάνας, κατάλληλης μόνο για τρέξιμο και παιχνίδι.

diva είπε...

[στη ζωή ψάχνεις να βρεις αυτό που θα σε αιχμαλωτίσει/ αλλιώς τι να την κάνεις τόση ελευθερία;]



σσστ τώρα
διαβάζω

Ανώνυμος είπε...

Είσαι και χαδιάρης :)

kostis-b είπε...

hdd345f,

ε ναι, τόχω κι αυτό το κουσούρι.
Δεν τό΄χα από πάντα. Επίκτητο είναι. Το καλιέργησα μεθοδικά από όταν κατάλαβα ότι με τις σφαλιάρες,είτε τις έδινα είτε τις έτρωγα, πάντα ήμουν νικημένος.

Ανώνυμος είπε...

Νικητή μου εσύ!!!

Ανώνυμος είπε...

Νικητή μου εσύ!!!

diva είπε...

..ευτυχώς σας πέτυχα μετά την καλλιέργεια της επίκτητης (σ)τάσης

[how lucky can i f...ever be?]

kostis-b είπε...

Λίγο τό΄χεις;
Κάθε στραβοπάτημα, κάθε ανορθογραφία, έχει το δίκιο της.
Διεκδικεί ένα μέρος ήττας και ένα μέρος νίκης.
Το ζήτημα είναι να μην υποδίεται κανείς τον ανήξερο.

kostis-b είπε...

επιστρέψατε επιτέλους;
Τι διαβάζατε; Το Πόλεμος και Ειρήνη σε νέα εμπλουτισμένη έκδοση;
:))

diva είπε...

δεν έφυγα ποτέ
και δεν κατάλαβα πότε συμφωνήσαμε πως έστω κάποια στιγμή θα πάψω να σας διαβάζω

kostis-b είπε...

Ο.Κ. δεν ξαναεπεμβαίνω στα αναγνώσματα σας.
Δεν επεμβαίνει κανείς άλλωστε εύκολα στις πολλές πτυχές ενός Νίντζα.
Αλλά να...
τα ευγενικά σχόλια νοιώθω να με καθιστούν, τρόπων τινά, επίκαιρο.
Διαιρούν άνισα, (πλήν όμως ευνοικά για μένα), το χώρο γύρω μου.
Ενώ ήθελα πάντα να είμαι ανεπίκαιρος. Βαυκαλίζομαι ότι έτσι θα είμαι και απρόσβλητος.
Αλλά μπα...δεν έχει νόημα μια τέτοια στάση. Λάθος κάνω πάλι.

diva είπε...

..αν θέλετε μπορώ να προβώ σε κάποια..εξισορρόπηση..

δεν ξέρω πώς
αλλά θα το ανακαλύψω

θέλετε;

kostis-b είπε...

it's up to you

Πάντως τώρα φεύγω από το γραφείο,
αν έχετε κάτι κάτα νού θα το απολαύσω αργότερα από το σπίτι.

diva είπε...

πηγαίνετε εσείς
εγώ λέω να μείνω
..ειδικά τώρα που κατόρθωσα να ανάψω και το τζάκι

(διότι ΕΓΩ το άναψα)

kostis-b είπε...

Κάντε ότι γουστάρετε,
κάψτε και πόρτες και κουφώματα.
Μόνο μην πιείτε όλα τα ποτά.

diva είπε...

εγώ μόνο το σιρόπι ήπια
[και με το ζόρι έκαψα τα ξύλα στο τζάκι]



ελάτε λίγο πιο κοντά..

προσέξατε έναν κύριο που μπαινοβγαίνει στο σαλόνι του μπλογκ σας φωνάζοντας "νικητή μου εσύ νικητή μου εσύ" ή έχω οράματα;

επίσης νομίζω πως πήρε το μάτι μου και τον Spy κάπου έξω από το παράθυρο..αν τον βρείτε όπως έρχεστε, πείτε του να μπει/ δεν είναι κολλητικός ο πυρετός μου-νομίζω

η απουσία του νομάδ με προβληματίζει
αλλά οπωσδήποτε αρκετή φασαρία κάνω και μόνη μου

Ο ΚΚΜ ξεφαντώνει απ'ό,τι κατάλαβα/ αλληλεγγύη στους χτυπημένους από σφάχτες, βλόγερς

πάω μέχρι τη γωνία τώρα

πόοορτααααα


ευχαριστώ

kostis-b είπε...

diva,
καλημέρα
πώς περάσατε;


(ω ρε πούστη μου, εικοσάρισαν τα σχόλια πάλι, τζάκια αναμένα, ποτά, πυρετός..
Ποτέ το μαγαζί σε π.d.* περιόδους δεν είχε γνωρίσει τέτοια μεγαλεία.)


*προ divas

diva είπε...

Ακούστε αγαπητέ Κωστή
(εντάξει-διαβάστε)
Η αλήθεια είναι πως χρησιμοποίησα το μπλογκ σας ποικιλοτρόπως αυτές τις ημέρες (σαν φαρμακείο, σαν νοσοκομείο, σαν καταφύγιο και άλλα που τέλος πάντων δεν είναι της παρούσης να αναλύσω.
Ομολογώ μάλιστα - εις άφεση (και όχι παραγραφή παρακαλώ) αμαρτιών του πυρετού μου- πως υπερέβην κάθε εσκαμμένο (μη πω και ιπτάμενο)αντικείμενο τρισδιάστατης σκέψης (ξεχνιούνται εκείνα τα ελατήρια..ολούθε;),
προχωρώντας ευθαρσώς σε μία κατάληψη του κομμεντοχώρου σας,
όπου με αβρότητα έως και τρυφερό ενδιαφέρον μου ανοίξατε όλες τις πόρτες (αμ το μπαρ; πού το πάτε το μπαρ;),
οπότε και τελικώς λίγο έλειψε να με χρίσετε έως και contributor της χέρσας αλάνας, κατάλληλης μόνο για τρέξιμο και παιχνίδι (που δεν είναι- συμπληρώνω εγώ).

Σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη του αβαταρικού μου βλέμματος, για ο,τι, γενναιόδωρα μου χαρίσατε.

Δε λαμβάνω συχνά δώρα

kostis-b είπε...

πάντα στη διάθεση σας

diva είπε...

Λοιπόν; Τι άλλα νέα;

Πάνω που είπα να σας στείλω ένα ευχαριστήριο e-mail ..κατέρρευσε το gmail (κανείς στον κόσμο αυτή τη στιγμή δεν έχει gmail..go figure)

Μ'αρέσει που θέλατε να μείνετε ανεπίκαιρος και στο απυρόβλητο.

Από τη στιγμή που ανακοίνωσα στο twitter πως gmail is down με ακολουθούν καμιά διακοσαριά άτομα.

Φαντάζεστε να γράψω πως ευθύνεστε εσείς;

[χα χα- ένα αστειάκι έκανα τώρα που πέφτει πυρετός
πωω]

kostis-b είπε...

διακόσια άτομα!
Μα εδώ πρόκειται για διαδήλωση.
Κι όταν λέμε σας ακολουθούν,
πώς σας ακολουθούν;
Και κυρίως, πού σας ακολουθούν;
Ελλοχεύει μήπως ο κίνδυνος να μαζευτούν όλοι εδώ;
Δεν έχω τόσα αποθέματα στο μπαρ.
Τί θα τους προσφέρω; Λέξεις ξεροσφύρι;


Για να μαθαίνω κιόλας,
φαίνεται κάπου το mail μου;
Όχι ότι τόχω κρυφό αλλά να, δεν γνωρίζω πολλά πολλά από αυτά τα ζητήματα. :)

diva είπε...

χαχα
Είστε γλυκύτατος (και χαδιάρης επίκτητα, οκ, μη ξεχνιόμαστε:-)

Φυσικά και δε φαίνεται πουθενά το mail σας,
αλλά μη ξεχνάτε πως μιλάτε με την diVa η οποία φέρει κι έναν κάποιο τίτλο..σέρλοκ χολμς στο διαδίκτυο:-)

Τουτέστιν,
αν δε βρω ένα mail εδώ..ε..θα το βρω παραπέρα (ευελπιστώντας πως κάποια από αυτά παραλαμβάνονται..occasionally)

Στους..ακολούθους μου τώρα..
Με ακολουθούν 200 νοματαίοι στο web (στο δρόμο για το σπίτι μου ..δεν είδα ακόμα κανέναν:-)

Αλλά ευτυχώς για εσάς (μα τι άγχος!) ούτε που μπορούν να φανταστούν πως ..έχω μετακομίσει εδώ:-)
[καλά.. καλά..μαζεύω τα κιβώτια σιγά σιγά:-]

kostis-b είπε...

Α, στο web σας ακολουθούν!
Στο web δεν πειράζει.
Φοβήθηκα μη και σας πήραν στο κατόπι να σας βαρέσουν. :-)

Τα πράγματα σας αφήστε τα, θα τα φυλάω εγώ. Ελπίζω να μην εξαφανιστείτε τώρα που σας συνηθίσαμε.

Τελικά το mail μου το βρήκατε;

diva είπε...

το δικό σας μέιλ; το κατάδικο σας;

τσκ


[αχ ναι..να τ'αφήσω λίγο ακόμα εδώ;-ευχαριστώ]

kostis-b είπε...

Α, δεν σας είπα,
πέρασα από το καινούριο σας μπλογκ.
Εξαιρετικό.
Δείνει μια αίσθηση ελεγχόμενης αυτόματης αυτανάφλεξης. Σαν το αφεντικό του.
Άντε, σιδεροκέφαλο!
Θα περάσω όμως να σας ευχηθώ και
επιτοπίως, όπως η κοινωνική ευγένια ορίζει.

diva είπε...

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ

Spy είπε...

Γεια σας.
Πολύ ωραίο chat.
Αντίο.

kostis-b είπε...

spy,

μα που πάτε πάλι;
Καθίστε λίγο να ξαποστάσετε.

diva είπε...

Λοιπόν εγώ τώρα ήρθα να δω αν είναι ανοικτή η πόρτα
γιατί σε λίγο μπορεί να αρχίσουν να με κυνηγούν περισσότεροι από 200 κι ήθελα να κάνω τα κουμάντα μου.

Να..θα καθίσω εδώ που άφησε άδεια τη γωνιά ο Spy

[αλήθεια..χαρταετό έχουμε;]

kostis-b είπε...

πάρτε μια ανάσα, κάνετε τα κουμάντα σας, ή ότι άλλο θέλετε τέλος πάντων, (καθαρές πετσέτες έχει στο τρίτο από δεξιά συρτάρι),
αλλά τα διακόσια άτομα, να ξέρετε,
είναι πέραν των δυνατοτήτων και προδιαγραφών του motel. :-))

diva είπε...

Μα είναι σκανδαλώδες να μην απαντάτε ποτέ στις καίριες ερωτήσεις:

χαρταετό έχουμε;!


[ εγώ με πετσέτα που έχει λουλουδάκια δε σκουπίζομαι- εξηγούμαι]