Ας πω και γω δυό λόγια για το «μήνυμα». Αναρωτιέμαι
ποιος είναι αυτός που θα αρνηθεί πως το «μήνυμα» είναι
πως η ένδεια του σαθρού πολιτικού λόγου είναι
αυτή που αποσυντονίζει κάθε όνειρο,
και κάνει την απόπειρα διατύπωσης της «ελπίδας»
να μοιάζει μάταιη. Οι λέξεις στην πολιτική δυστυχώς
έχουν χάσει τη δύναμη τους, και οι έννοιες την απήχηση τους.
Έτσι οι ψηφοφόροι τσαλαβουτούν αμέριμνοι στην
«παιδική χαρά» των κομμάτων-βιομηχανίες άγρας ψήφων,
με τις σημαίες ανά χείρας και το μυαλό κολλημένο
στο καινούργιο αυτοκίνητο που σκοπεύουν να αγοράσουν.
Θα μου πεις , αυτήν είναι η κοινοβουλευτική αγοραία
αστική δημοκρατία δυτικού τύπου. Είναι φτιαγμένη
από «νοικοκυραίους», στα μέτρα των «νοικοκυραίων»,
και απευθύνεται σε αυτούς.
Εντάξει είναι θετικό που η αριστερά αύξησε τις δυνάμεις της,
σε ψήφους και κοινοβουλευτικές έδρες.
Αλλά ας μην γελιόμαστε, δεν πρόκειται δα και για νίκη.
Η συντηρητική δεξιά νίκησε. Και ο σκοταδισμός των
βρυκολάκων τύπου Πλεύρη και Βελόπουλου
θάχει στο εξής επίσημο βήμα για να εκπέμπει το δηλητήριο του.
Που ξέρεις, ίσως οι πιο «πλουραλιστικές» κονταρομαχίες
στη βουλή, κάνουν της μόδας τα ρουστίκ
κοινοβουλευτικά έδρανα, και κινηθεί λίγο το κοιμισμένο
μυαλό του μέσου ψηφοφόρου, ο οποίος από σήμερα πάλι
θα αρχίσει να μετράει τα ευρώ ένα- ένα,
ώστε να καταφέρει να πληρώσει τα φροντιστήρια
του παιδιού του. Μπας και τα σπουδάσει, και ίσως τότε
καταφέρουν να ξεφύγουν από τη μιζέρια.
Το ΠΑΣΟΚ, κατά πως φαίνεται, απεκδύεται οριστικώς
και αμετακλήτως το κουρελιασμένο ένδυμα του πάλαι ποτέ
«Τρίτου δρόμου», και με νέο αρχηγό πιθανότατα,
έναν καθηγητή μεγαλοαστό-μεγαλογαμπρό ,
βαδίζει πρός τη λεωφόρο της συντηρητικής
«νοικοκυροσύνης» χριστιανικού τύπου. Ο Παπανδρέου τελικά
φταίει λιγότερο από όλους. Το παιδί άλλωστε είναι
ένας κληρονόμος.
Ο Καραμανλής ο Β΄ (ο επονομαζόμενος και «επικοινωνιακός»)
θα απευθυνθεί στο φιλότιμο μας, και θα ζητήσει «θυσίες»
για να μας επανιδρύσει επιτέλους.
Το τομάρι του αμνού που φοράει, δεν μπορεί να κρύψει
τον κουτσαβάκι λύκο-τοπάρχη.
Τα ράμματα που χει μαζεμένα για τη γούνα των εργαζομένων
θα φανούν συντόμως.
Μακάρι οι υπερσυντηρητικοί κουκουέδες
(διότι, άλλο κουκουές και άλλο κομμουνιστής)
να μπορούσαν να σταματήσουν να «εκκλησιάζονται» στις
ΚΟΒες, ανάβοντας κεράκια στα χαμένα μεγαλεία του σοβιετισμού,
και να καταλάβουν πως ο Πούτιν δεν είναι πλέον σύντροφος.
Και να καταλάβουν πως ο Καρατζαφέρης
δεν είναι ακριβώς το ίδιο με τον Αλαβάνο,
και πως δεν κινδυνεύουν από ενδημικό «αναθεωρητισμό»
άμα συνεργαστούν, όπου τέλος πάντων αυτό είναι εφικτό.
Η ένδοξη ιστορία του ΚΚΕ δεν μπορεί εσαεί να αποτελεί
το άλλοθι τους. Και που ξέρεις ίσως τότε ξανασκεφτούν
καλύτερα τους «εναγκαλισμούς» τους με κρυφοεθνικιστές
τύπου Ζουράρι και Κανέλλη.
Η όντως ευχάριστη αριστερή ποικιλομορφία
του ΣΥΡΙΖΑ άμα καταφέρει να αρθρώσει έναν
πιο ξεκάθαρο και κατανοητό λόγο
ίσως συμπαρασύρει κι άλλους. (από το ΚΚΕ,
κάποιους ίσως από το ΠΑΣΟΚ)
Κάποιους που έχουν λόγο να ελπίζουν σε μια απενοχοποιημένη
δίχως κόμπλεξ αριστερά, που δεν υπάρχει μόνο και μόνο
για να συμπληρώνει το «τοπίο»
με αριστερή γκρίνια.
Το οποίο τοπίο δείχνει (ερήμην της αριστεράς) να βουλιάζει
όλο και πιο πολύ στα σκατά.
9 σχόλια:
"για να μας επανιδρύσει επιτέλους"
Αν κατάλαβα καλά, αυτό εμπεριέχει σεξ και βία;
Μ΄αρέσει που είστε πάντα αισιόδοξη και προσεγγίζετε τα ζητήματα από την ευχάριστη και απολαυστική πλευρά τους.
Με κάνετε να σκιάζομαι, Κωστή Μπ.!
Το σεξ με βία είναι ευχάριστο και απολαυστικό;;; Και όταν λέμε βία, εννοούμε βία-βία; Μέχρι νοσοκομείου, δηλαδή; Κάτι σαν "πάρε με, σκίσε με και πέτα με στα βράχια";
Οι οικονομικές, σωματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες που καλείται
κάποιος να αντιμετωπίσει και να υπομείνει, διερχόμενος την φάση της κορύφωσης μιας καραμανλικής επανίδρυσης, δεν ημπορούν να συγκριθούν με τα προκαταρτικά σεξουαλικά παιχνίδια (έστω και αν ήταν λίγο βίαια), της πρώτης φάσης.
Στην πρώτη φάση της γνωριμίας πάντα
οι "εραστές" δείχνουν ένα πιο ρομαντικό πρόσωπο.
Για αυτό σας λέω, μην σκιάζεστε από τώρα. Θα ρθει η ώρα που τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης
θα καταρρέουν υπό το βάρος και τον όγκο των θυμάτων του πραγματικά βίαιου σεξ. Όσο δε, πιο δυσπροσαρμοστικός απεδείχθη κάποιος
κατά την προκαταρτική φάση, τόσο
πιο πολύ θα υποφέρει κατά την φάση της κορύφωσης. Η σύγχρονη μηχανιστική οπτική τους, για την "σεξουαλική πρακτική", συμβαδίζει
άριστα με τις χριστιανικές στρατηγικές διαχείρισης του πόνου.
Μέσα δηλ. από την απόλυτη ταπείνωση
και τον υπέρτατο πόνο, επανιδρύεσαι
σεμνά, και κερδίζεις τον παράδεισο.
Θυμήσου το σύνθημα της προκαταρτικής φάσης: "Σεμνά και ταπεινά..."
Αφήστε λοιπόν τις σεμνότητες και έχετε μου εμπιστοσύνη.Τα απολαυστικότερα τα έχουμε μπροστά μας.
ΥΓ:σας ευχαριστώ που το εμβριθές σχόλιο σας, μου έδωσε την ευκαιρία
να εκφράσω τις πιο μύχιες και απόκρυφες φαντασιώσεις μου.
Αυτές οι συζητήσεις περί του σεξ πάντα με αναστατώνουν.
Εντάξει, με πείσατε! Τι ώρα θα με μαστιγώσετε; Ν' αρχίσω να συνηθίζω, σιγά-σιγά.
Θα είμαι λίγο σκληρός αυτή τη φορά...
Θα σας αφήσω στα χέρια του λάγνου
Αλογοσκούφη και της Ν.Δ.Φ.Μ.* του.
*Νέα Διαστροφική Φορολογική Μεταρρύθμιση
Ν.Δ.Φ.Μ. με σάλιο ή χωρίς;
Διευκρινίστε, παρακαλώ.
(Μ' αρέσει που μιλάμε πρόστυχα σ' αυτό το βλογ!!!)
γι αυτό και δεν μπορεί να πάρει σειρά κανείς άλλος (που έλαβε κι αυτός μήνυμα)
Cd,
με σάλιο...
ανακατεμένο με άμμο.
kkm,
όπως διαπιστώνετε αγαπητέ,
η προστυχιά και η βιαιότητα μου, δεν έχουν όρια.
Δημοσίευση σχολίου