Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ποιανού το σπίτι καίγεται,

Δεδομένου ότι το μυαλό σου, προβάλει στο άσπρο πανί τα παρεπόμενα του βίου σου, και όχι τον ίδιο τον βίο σου, μπορούμε να ισχυριστούμε με σχετική ασφάλεια ότι:
οι σκέψεις σου είναι το αντεστραμμένο είδωλο της ζωής σου. Οι σκέψεις δηλ. είναι μια προκατειλημμένη αποτίμηση , του προσφιλούς σου βίου.
Οι έμμονες σκέψεις δε, είναι σαν κοριοί.
Βρωμεροί απομυζητές του αίματος της ζωής.
Κάθε αποσυνάγωγος της κρεάτινης ζωής, έρμαιο της ανόθευτης βίας του εμμονικού νου, γλύφει καθημερνώς, σαν δαρμένος σκύλος, τις πληγές και τα γδαρσίματα των σκέψεων του.
Τραβώντας τον κουρελιασμένο μπερντέ, ρίχνεις κλεφτές ματιές, απ΄το παραθύρι του νου, και αναζητάς την απωλεσθήσα –από χρόνια- συζυγία πράξης και λόγου.
Σιγά μην τη βρεις.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φροντίσεις έτσι ώστε η βία που έτσι κι αλλιώς, το μυαλό σου θα ασκήσει στον εαυτό σου και στους γύρω σου, να είναι λελογισμένη. Ελπίζοντας ότι και οι άλλοι θα κάνουν το ίδιο.

Ποιανού το σπίτι καίγεται;
Ποιανού μαντρί καπνίζει;
Μα, το δικό σου φυσικά
Πάντα το δικό σου.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κι ούτε ένας βρέθηκε να πετάξει ένα ποτήρι νερό τόσες μέρες ?

Χρόνια Πολλά Κωστή, κανείς μας δεν είναι πυρίμαχος τελικά..

Κ.Κ.Μ.

kostis-b είπε...

Έστω και απαράδεκτα καθυστερημένος,
ευχαριστώ για το δροσερό ποτήρι νερό και αντεύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά με χαμηλά επιτόκια δανεισμού. :)

Ποιός μας φταίει τους μαλάκες,
αφού επιμένουμε να ψάχνουμε μες στη θράκα για fireproof κάρβουνα.
Αντί να ρήξουμε στη φωτιά(από απόσταση) πέντε μπριζολάκια και να το απολαύσουμε πυρασφαλείς.