Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Υπάρχει πρόοδος στον τρόπο που διαβάζει κανείς;

Το εναποθηκευμένο πρόσθετο υλικό, που προσφέρει η «φωνή» κάθε ιστολόγου στο δίκτυο, δεν μπορεί επ΄ ουδενί να χαρακτηριστεί εντελώς άχρηστο υλικό. Ποτέ δεν ξέρεις σε ποιόν θα χρησιμεύσει. Κάθε ιστολόγιο, είτε κακόμοιρο, είτε πολυτελές, είτε ατημέλητο… είτε αθώο, είτε ένοχο, όπως κι αν είναι, τέλειο ή ασύμμετρο, μωβ, μπλε, ροζ, μαύρο ή λευκό, ότι κι αν βούλεται, ότι κι αν αντιμάχεται, έχει ένα χαρακτηριστικό που το συνδέει με οποιοδήποτε άλλο: Μετεωρίζεται ανάλαφρα από μόνο του, μεταφέροντας μια «φωνή» ανίδεης κατανόησης για τον ίδιο του τον εαυτό.
Οι χλιδάτες ποσότητες των δεκάδων ή εκατοντάδων σχολίων αυτοεξουδετερώνονται εν είδει ονείρου που το έδιωξε η πρωινή αύρα, και οι υψηλές ποιότητες των χιλιάδων ή των ελάχιστων 5-6 σχολίων αυτοαξιοποιούνται εν είδει πετυχημένου αυνανισμού. (άμα πετύχει η μαλακία, τύφλα να ΄χει …)
Απ΄ την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά της ιστολογικής κλίμακας, οι λέξεις θυσιάζονται με αυταπάρνηση και υποφέρουν ειλικρινώς. Οι φράσεις εκφράζουν τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη τους στο αχανές δίκτυο. Και οι παράγραφοι νέμονται ξεδιάντροπα την υπεραξία της τεχνικής υποστήριξής του. Αυτό είναι θαρρώ το ενιαίο υποσυνείδητο που διέπει όλη την κλίμακα.
Ο καθείς συναντιέται με άπειρες λαμπερές ιδέες και άλλες τόσες σκοτεινές λέξεις.
Αναμοχλεύοντας τον βούρκο τους, θολώνει τα νερά και φτιάχνει τις δικές του.
(τι μας λες ρε μεγάλε…)
Ευτυχώς σε τούτο το λούνα- παρκ, σε τούτη την ανεκτίμητη παρέα, ο καθένας κατανοεί και ερμηνεύει αρκούντως λανθασμένα τον καθένα άλλο, ώστε κανείς δεν κινδυνεύει να κατηγορηθεί για λογοκλοπή. Όλοι διατρέχουν εκατοντάδες ρομαντικά βράδια και ερωτικά πρωινά μόνοι τους, υποφέροντας από περιοδικούς αιφνίδιους οίκτους, πότε για τους άλλους και πότε για τον εαυτό τους.
Οι σαράντα χρόνοι χαιρεκακίας που κουβαλάω πίσω μου δεν με βοήθησαν να καταφέρω να μην συγχέω αυτά που ήθελα να πω, με αυτά που τελικά λέω. Λυπάμαι.
Ούτε βέβαια με βοήθησαν να προοδεύσω τον τρόπο που τα διατυπώνω γραπτώς.
Τα δύο τρία χρόνια όμως που διαβάζω όλα τούτα
τα εξαρθρωμένα, τα μαγικά, τα ετερόκλητα…
τα πειθαναγκαστικά, τα τρυφερά, τα γλιτσιάρικα…
τα συγκινητικά, τα στρατευμένα, τα νευρωτικά…
τα πρωθύστερα, τα ανάδρομα, τα άπνοα…
τα ευφυή, τα λογοτεχνικά, τα λοξά…
τα επιμελημένα και τα ατημέλητα…
με βοήθησαν να βελτιώσω τον τρόπο που διαβάζω.
Για αυτό λέω, ποτέ δεν ξέρεις σε ποιόν θα χρησιμεύσει τί.
Ευχαριστώ.

15 σχόλια:

Spy είπε...

Α, μα τι λέτε αγαπητέ;
Εμείς σας ευχαριστούμε!


(σ.σ. υπάρχουν και μεγάλα ψώνια)

kostis-b είπε...

Ω, μα δεν τίθεται θέμα...
υποχρέωσις μας.

Παρεμπιπτόντως, πώς περάσατε στο Κονγκό;

diva είπε...

Ορίστε.
Μας τον άρπαξε τον αναγνώστη αμέσως ο κύριος Spy..
δηλαδή..τζάμπα το ευφάνταστο σχόλιο που σκέφτηκα να αφήσω..
____________________________
Με αναγνώρισα ουκ ολίγες φορές στο ποστ σας αγαπητέ χαμαιλέοντα.
Σας ευχαριστώ

[άρπα την κον-γκολέζε]

kostis-b είπε...

diVa,
ομοίως και γω σας αναγνώρισα,
περί τις έξι φορές στο ποστ.(Διορθώστε με αν κάνω λάθος στον αριθμό)

Για να μην σας πω ότι ο ένας εκ των λόγων που γράφτηκε, είναι το μπλόγκ σας.(σοβαρά)
Το οποίο επισκέπτομαι τακτικά.
Το απολαμβάνω που συχνά τα "σπάτε", αλλά δεν επεμβαίνω (ναι το ομολογώ) διότι σκιάζομαι. :-))

Καλωσήρθατε και ευχαριστώ*.


*αυτές οι αβρότητες, να μου το θυμηθείτε, δεν θα μας βγουν σε καλό.

Ανώνυμος είπε...

κι εγώ με βρήκα !

εκεί που λες "τι μας λες ρε μεγάλε…"

kostis-b είπε...

Πολύ ωραία λοιπόν, θα κάνουμε και παρέα.

Και το δικό μου σύστημα αυτοεντοπισμού, σ΄ εκείνο το σημείο
με "πετάει" συνεχώς, κάθε που επιχειρώ να ξεφύγω.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί ρε φίλε έβγαλες την τραπεζαρία πλεούμενο από τη μαρκίζα; Κάνε κάτι και με το αβατάρ, δε φορτώνει. Όπως βλέπεις φροντίζω για το θεαθήναι σου .

kostis-b είπε...

Δεν ξέρω, ρε φιλαράκι τί συνέβη με το τραπέζι και την εξωλέμβιο, γαμώ την τύχη μου γαμώ.
Όπως ήρθαν στη ζωή μου ξαφνικά και την ομόρφυναν πριν μερικούς μήνες,
έτσι τώρα φύγαν δίχως προειδοποίηση, δίχως ένα γειά.
Μέχρι να τα ξαναβρώ θα αρκεστούμε στον τύπο με τη σαμπρέλα στο γραμματόσημο πάνω αριστερά.
Για το αβαταρ ότι και να πω θα ναι λίγο. Γαμιέται.
Θα κοιτάξω να περισώσω ότι μπορώ πριν βαρέσει διάλυση το μαγαζί.
Είσαι φίλος πάντως.

Spy είπε...

Αφήστε, δράμα...
Ούτε ένα πακέτο τσιγάρα δεν βρήκα.
Είπα να πεταχτώ μέχρι το Ουζμπεκιστάν, όπου έχω πληροφορίες από καλές πηγές πως κυκλοφορούν λαθραία.

Τους χαιρετισμούς μου να δώσετε στην αιμοβόρα φίλη σας (diVa), και στους λοιπούς αξιότιμους αναγνώστες σας.
(εγώ θα λείπω)

kostis-b είπε...

Ουζμπεκιστάν, Σαμαρκάνδη, Τασκένδη,
Μπουχάρα...τί μου θυμήσατε... μαγικά μέρη.

Πάντως χωρίς να θέλω να ανακόψω τον ταξιδιωτικό σας οίστρο, το φλέγον ζήτημα των τσιγάρων θα μπορούσε να λυθεί και με συντομότερες εγχώριες διαδρομές.
Στη σκιά του ανδριάντα του εθνάρχη Βενιζέλου, στη Σαλονίκη, δεκάδες, ει μη εκατοντάδες, ουζμπέκοι και ελληνοουζμπέκοι αδερφοί, προσφέρουν όλες τις γνωστές μάρκες λαθραίων τσιγάρων, και σε καλές τιμές.(Εγώ από κει ψωνίζω τα καπνά μου)

Καλό ταξίδι any way.

(Τα χαιρετίσματα θα μεταφερθούν το δίχως άλλο. Κρατάω μια επιφύλαξη για το ζήτημα της υποδοχής που θα τύχουν από τoυς μοβόρους του group :-)))

diva είπε...

Ποίους εννοεί ο μικρός ουζμπεκιστανός, "αιμοβόρους";

Κι εσείς αγαπητέ χαμαιλέοντα, συνηγορείτε στο χαρακτηρισμό;
Έτσι;
Απλά;
Χωρίς κανένα μπενεφίτσιο του ντάουτ;
Μα..τι άλλο να καταφέρω στην διαδικασία της ανάγνωσης ώστε να αναγνωριστεί το φωτοστέφανο που φέρω και τέλος πάντων εντάξει..κρύφθηκε under the red ninja mask καθώς βιαζόμουν να ανακαλύψω πού είχε καταλήξει το δεύτερο δωδεκάποντο που εκσφενδονίσθη μία υγρή και πνιγηρή νύχτα εναντίον κάποιου ..οπωσδήποτε ομοεθνούς μου-αλλά ουχί βλόγερ (μα τω θεό του web!);
....



γιάφκα είστε- έμπλεξα

kostis-b είπε...

γιάφκα;
μπα...
για group therapy μας κόβω.

diva είπε...

group βλέπω
αλλά το therapy δε νομίζω να περάσει από δω

Nomad είπε...

Ζητησε κανείς θεραπεία;

kostis-b είπε...

σας βρίσκεται καμμιά πρόχειρη;