Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

γκράφιτι

Δεν θα συνηθίσεις ποτέ στην μοναξιά. Κι ας λένε ότι συνηθίζεται.
Την μοναξιά της διαρκούς εντός σου διαμάχης, καθώς περπατάς ασκόπως στους δρόμους, δεν θα την συνηθίσεις ποτέ, διότι ποτέ κανείς δεν την συνήθισε. Όσο κοντεύεις να τη «μάθεις», τόσο ξεθωριάζεις. Στο λέω, σε τούτο το ζήτημα δυστυχώς, είσαι ευάλωτος και ληξιπρόθεσμος. Σαν γιαούρτι.
Να λες πάλι καλά, που τούτη η ένδεια της συνεχούς διαμάχης δεν αφήνει χώρο στις τύψεις. Πότε παίρνει κεφάλι ο λόγος, πότε τα πάθη. Πότε ο θύτης, και πότε τα θύματα. Έτσι είναι οι διαμάχες. Χάνεις κερδίζεις, γλυτώνεις από την διανοητική επιδημία των τύψεων.

«ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΕΙ» έγραφε το γκράφιτι στον μπεζ τοίχο του απέναντι πεζοδρομίου της οδού Αμύντα 31-33. Το διάβασες κατά την τελευταία άσκοπη περιπλάνησή σου στους δρόμους. Και εξόκειλες τρανταχτά και με σφοδρότητα, σε ένα αμυδρό υπομειδίαμα. Όντας, όχι-ξεκάθαρα πραγματολογική ετούτη η δήλωση, μεταφέρει έναν υποβόσκοντα κανονιστικό χαρακτήρα, θέτοντας ηθικά ζητήματα. Υποδηλώνει δε, και μια απελπισμένη μακαριότητα του συντάκτη της. (Πάντως, διαβάζοντας τους τοίχους κανείς, καταλαβαίνει γιατί τα βιβλία τυπώνονται και εκδίδονται στο σχήμα που… τυπώνονται και εκδίδονται).
Οι άσκοποι δρόμοι εμπρός σου, άρχισαν να αργοσβήνουν. Σχεδόν να εξαφανίζονται.

Ενώπιον , λοιπόν, του φάσματος της εξαφάνισης των δρόμων μπρος από τα μάτια σου, κάθεσαι στο πρώτο καφενείο της οδού Αμύντα, που προς στιγμήν διασώζεται, (ως δρόμος). Εντός μόλις πενταλέπτου, επάνω στο τραπέζι πάλλετε κριτσανιστή μια μπύρα . Ζωντανή, δροσερή, των 500 ml, όμορφη από μόνη της, δίχως ψιμύθια και καλλωπισμούς. Η απόλυτη συντριβή της επιθυμίας να την πιείς, θα έρθει αργότερα. Αλλά μετά την τρίτη φιάλη. Στην πρώτη γερή γουλιά, το επικό γκράφιτι ξαναγράφεται από μόνο του, πάνω στην γλιτσιασμένη μελαμίνη του τραπεζιού: «ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΕΙ»


Α) Το νέο έτος ήταν ενήμερο αυτής της εξέλιξης; ή έβαινε ανυποψίαστο;
Β) Το απερχόμενο έτος άραγε, τον έπαιρνε;
Γ) Δικαιούνται τα έτη, γενικώς, να τον παίρνουν;
Δ) Εάν το ίδιο δεν ευθύνεται για το γεγονός, υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι
για τους οποίους έτυχε τέτοιας μεταχείρισης; ή ήταν τυχαίο;
Ε) Απ΄ τη στιγμή που συνειδητοποίησε την τροπή που έλαβε η υπόθεση της
έλευσής του, πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση;
Ε1) ειλικρινώς απεύχεται την συνέχιση της άβολης κατάστασης; Ή,
Ε2) κρυφίως την απολαμβάνει;

7 σχόλια:

Nomad είπε...

Μάλλον δεν επαρκούσε η διάσταση του τοιχου να γραφτεί όλο το σύνθημα:

Το νέο έτος τον παίρνει απο παλιά.

:)

kostis-b είπε...

nomad,
πολύ καλό. Άκου κι αυτό:

Το νέο έτος τον παίρνει ασύστολα.

kostis-b είπε...

...απ΄την άλλη πάλι
λέω μήπως πρόκειται για ένα απλό ενδοκρινολογικό πρόβλημα.
Μήπως δηλαδή, το νέο έτος είναι πλημμυρισμένο από οιστρογόνα.

Ανώνυμος είπε...

δεν είμαστε δα και ομοφοβικοί αλλά τι απαντάμε αν εγείρει κανείς ερώτημα κατά πόσον το Νέον Έτος είναι στρέιτ ;

kostis-b είπε...

Απαντάμε δίχως αναστολές:
"Σιγά μην είναι"

(Θα μάθουμε άραγε κάποτε,
ποιά σκοτεινά μυστικά κρύβει η σεξουαλικότητα των Ετών)

Ανώνυμος είπε...

@Nomad, kostis-b, K.K.Moiris, Είστε χυδαίοι!

kostis-b είπε...

hdd345f,
Έχεις δίκιο
αλλά δεν φταίνε οι κύριοι,
εγώ τους παρέσυρα στην πορνογραφία.
Ας γίνω λίγο πιο αισθησιακός:

Δεν μπορώ να ξεκωλύσω το βλέμμα μου, από τους λικνιστούς γοφούς του κολασμένου Χρόνου. :-)