Σώμα φτιαγμένο για έρωτα.

Ένθεν και ένθεν του τριθέσιου ρουστίκ καναπέος
κείτονται δύο γλάστρες με καλλωπιστικά φυτά.
Έναν φίκο και μια γαρδένια. Τα φύλλά τους θωπεύουν
τους γυμνούς ώμους και τα λευκά μπράτσα της νοστιμούλας
δεσποινίδος Ε.Σ.
Ο κος Κ. εξ απεναντίας , καθήμενος σε πολυθρόνα,
σετ με τον τριθέσιο καναπέ, τσιμπάει (κατά σειρά καταπόσεως)
καναπεδάκι, λουκανικάκι, γαρδουμπάκι,
συνοδεύοντάς τα με μικρές αλλά σίγουρες γουλιές Ballantine΄s.
Αποφεύγει εντέχνως να την κοιτά στα μάτια, ρίχνοντας
αγχωμένες ματιές στα βυζιά και στα μπούτια της.
Περιοδικά σκουπίζει με το μαντήλι του, τα σάλια του πόθου,
που απειλούν να διαρρεύσουν των άκρων των χειλιών του.
Ενώ ανάβει το εικοστό τρίτο τσιγάρο, εγείρει αίτημα
για ένα ακόμα ουισκάκι.
Οι, επί των τιμών, κυρίες σπεύδουν να ικανοποιήσουν πάραυτα
το δίκαιον του αιτήματος του.
Η νοστιμούλα Ε.Σ. χαριεντιζόμενη, δείχνει να το απολαμβάνει.
Ο Κ. στρέφει αλλεπάλληλες φορές το κεφάλι του δεξιά
και αριστερά, για να εισπράξει την επιδοκιμασία της ομήγυρης
(αν όχι το θαυμασμό) για το θάρρος που επέδειξε αιτούμενος
το φρεσκάρισμα του ποτού του.
Μια μικρή σιωπή που ακολουθεί , ανακόπτει προς στιγμή
τη δράση και επιβραδύνει δραματικά τον χρόνο.
Ο άλλος, ο κος Γ. , ένα κλικ πιο «αριστοκρατικός» τω τρόπω,
αλλά εξίσου λιγούρης δεν καπνίζει. Στέκεται όρθιος δίπλα
στην κουπαστή του τζακιού με το κεντητό σεμέν
και τις φωτογραφίες των προγόνων.
Πίνει λευκό «Χατζημιχάλη» και τσιμπάει που και που,
κάνα ντοματάκι Σαντορίνης. Δεν τολμάει να κοιτάξει
τα μπούτια της, όμως η λευκή επιδερμίδα των ώμων της,
τον συνεπαίρνει ομού, μετα των άλλων της συντροφιάς.
Και οι δικοί του σιελογόνοι αδένες παράγουν ασταμάτητα σιελομόρια,
τα οποία φροντίζει να καταπίνει πριν ξεχειλίσουν
της στοματικής κοιλότητας.
Η νεαρή Ε.Σ. αφελώς συνεχίζει να σκανδαλίζει, και επιμελώς
να επιδεικνύει τα θέλγητρα του ζουμερού σώματος της.
(δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το «παρανόμι» της στην πιάτσα
είναι «εκλογικό Σώμα»).
Ο ιστορικός χρόνος, εν προκειμένω, σταματά.
Αναστέλλει τη ροή του μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους,
και υποκλίνεται ευλαβικά στα σιελομόρια των μνηστήρων,
τα οποία θυσιάζονται ομαδιδόν.