Ζαλωνόμαστε αντίσκηνα, υπνόσακους, κιθάρες , τσίπουροκαι φυσικά τον "Αγησίλαγο" για τους μικρούς εξερευνητές,
και πάμε για σμιλόδοντες στο οροπέδιο του Σινιάτσικου.
Εκεί στην ανταρτομάνα και ανταρτοτρόφο Βλάστη (Μπλάτσι).
(Εκτενές ρεπορτάζ θα απολαύσουμε μετά την επιστροφή)
4 σχόλια:
Τρέμω στη σκέψη του ποιους μπορεί να συναντήσετε εκεί πάνω...
Ακόμα να επιστρέψετε, το επιστητό μου μέσα...;
Επέστρεψα ο δόλιος.
Αδιάψευστο σημάδι αποτελεί τούτο
το σχόλιο.
Τελικά ίσως, το να ζήσεις "κρεατένια" μια ιστορία (π.χ.μια εκδρομή στο βουνό)
δεν είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να την μετα-χειριστείς και να την διηγηθείς. Άμα την ονειρευτείς
σου βγαίνει "καλύτερα".
Εν πάσι περιπτώσει, η υπόσχεση είναι υπόσχεση και θα υλοποιηθεί,
έστω κι αν αργήσει δύο, τρείς,δέκα
ή δεκαπέντε μέρες.
Ο "σκελετός" είναι έτοιμος στο μυαλό μου. Απλώς δεν αποφάσισα ακόμα, αν η διήγηση θα έχει
την μορφή "ιπποτικού μυθιστορήματος" ή τη δομή "βιβλικής
παραβολής".
{Οι δουλειές με πήραν "σβάρνα" δυστυχώς.Και άμα δεν "προκάνω" ως τη Δευτέρα που παίρνω άδεια, τότε
είναι σίγουρο ότι πριν τα Χριστούγεννα θα απολαύσουμε (σε σας το λέω μοναδική και ιδανική μου αναγνώστρια) μια συνολική διήγηση-μαμούθ, που θα περιλαμβάνει
το σύνολο των καλοκαιρινών μας δραστηριοτήτων. Θα συνδυάζει δηλαδή, Βουνό και Θάλασσα. Σαν
κατασκήνωση προσκόπων ένα πράμα.}
Jamboree, jamboree θάλασσα και πεύκο, χώμα και βουνόοοοοοο
(τραγουδώ μέχρι να ολοκληρώσετε - τη διήγηση)
Δημοσίευση σχολίου