Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

αντισταθείτε μ΄ ένα ποιήμα

Eυχαριστώντας την αξιαγάπητη κ. Κορνάρου Λουΐζα για την ευγενή πρόσκληση, συμμετέχω στο αντιστασιακό κίνημα με ένα αγαπημένο ποιήμα που έρχεται να κατακλύσει σώμα και ψυχή. Ένα ποίημα του μεγάλου μας τερατωδού Ευσταθίου Δαμίρα.








Homo Homini Lupus

στον Wolfgang Isegrimm


Κάποτε ζούσαν δυό λυκάνθρωποι στην πόλη.
Ο είς γινόταν τα μεσάνυχτα ληστής:
τον εσκιαζόντουσαν και τον φοβούνταν όλοι
γιατί ήταν άτιμος, κακός και σαδιστής.

Κι ο άλλος έδειχνε του λόγου του 'μοβόρος
- ήτο λυκάνθρωψ γαρ, δεν έφταιγε γι αυτό-
μα ήταν μαζί και της αγάπης σταυροφόρος,
μες στην καρδιά του είχε πάντα το σωστό.

Γνησίου τζέντλεμαν αρίστους είχε τρόπους,
κρυφά συνέδραμε τις χήρες με ορφανά,
φερόταν τίμια σε όλους τους ανθρώπους
και συμμετείχε δίχως δόλο στα κοινά

Μιά φορά δε, στην τοπική εφημερίδα
σε πρωτοσέλιδο τον βγάλαν ρεπορτάζ,
όπου, μια νύχτα με βροχή και καταιγίδα,
άλλαζε λάστιχο στ' αμάξι μιας γιαγιάς.

Μόνο σαν φώτιζε τ' ολόγιομο φεγγάρι
πόθος για αίμα μέσα του άναβε φρικτός
κι έψαχνε κάποιον δυστυχή, παραπονιάρη,
που ο θάνατός του γι' αυτόν θά' ταν λυτρωμός.

Κι αφού τη μαύρη του την πείνα ξεγελούσε
κι απ' τη σελήνη ο νούς του γύριζε στη γή
σ' ένα σωρό όλα τα οστά τοποθετούσε
κι έλεγε πάνω τους σεμνά μια προσευχή.

Είναι ασυγχώρητη αυτή του η αμαρτία ;
Για ένα ελάττωμα μικρό τής φύσης ποιός
μία ψυχή θα καταδίκαζε αγία
και μιά καρδιά αγνή που σκόρπιζε το φώς ;

Θαρρώ κανείς! Κι είθε σ' αυτούς εδώ τους τόπους
όπου φωλιάζουν η κακία κι η αδικιά
χιλιάδες νά χαμε σαν δαύτον λυκανθρώπους,
τον ίσιο δρόμο μήπως βρίσκαμε ξανά.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

δεύτε φίλοι μου εις το πυρ




Τον ζωγράφο τον διακρίνει μια νηφαλιότητα και μια ακατανόητη κατανόηση,
αναφορικά με την παρανόηση τα ζωγραφικής του, από τους αφόρητους πιστούς.
Τούτο εξηγεί εν μέρει, γιατί οι ζωγραφιές του, είναι στην ουσία
μια παρωδία.
Υποβάλει τον εαυτό του, σε μια χρόνια τεχνητή κρίση , για να μπορεί να «τιμωρεί». Να τιμωρεί με σκεύη όπως: βλητικές αιχμές, λεπίδες, τριβεία, τριπτήρες, κόπανους, μυλόπετρες κ.α.
Πολυάριθμα τεχνικά «ευρήματα» του πολιτισμού, γίνονται όργανα βασανισμού,
με υποκείμενα τους ίδιους τους χρήστες τους. Ο γιδάρης που κλέβει γίδια σουβλίζεται ως γίδι. Ο μπακάλης που κλέβει στο ζύγι υποβάλλεται στο μαρτύριο, «κρέμασμα ζυγού από τη μύτη», και ο πονηρός μυλωνάς λυγίζει από το βάρος της μυλόπετρας που κρέμεται από τον λαιμό του.
Ο έντονος ηθικός του τόνος, δεν τον εμποδίζει να σπάει πλάκα. «Χαμένος» και ο ίδιος, αναζητάει ηθικές σταθερές και "πολιτικές" αρχές, ζωγραφίζοντας τον νάρθηκα
του Αγ. Γεωργίου μυρόφυλλου, κοντά στη Μεσοχώρα Τρικάλων.
Τι να χέσει τούτος εδώ ο ανώνυμος λαϊκός ζωγράφος, μπρος στην «εγγράμματη» και σπουδαγμένη ζωγραφική της εποχής του..; αλλά και μπρός στην σύγχρονη αβαντγκάρντ τέχνη, η οποία όσο μετά μανίας επιδιώκει την πρωτοπορία, τόσο πιο παρωχημένη μοιάζει, η άμοιρη.

Δεν είναι τυχαίο που οι αδελφές (πιθανότατα), Τζένη και Ντίνα Ζάχου δήλωσαν απερίφραστα τον ενθουσιασμό τους, αφήνοντας τα αυτόγραφά τους πάνω στον δαίμωνα Βελζεβούλ, εν έτη 1987.


Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008

Π.Β.Β.Σ.Χ.

Συγχαρητήρια,
μόλις παραλάβατε τον νέο ολοκαίνουργιο χρόνο σας.
Αφού σας ευχηθώ Καλή Χρονιά, επικαλούμαι την επιτυχή
ή μη, αποκομιδή των παλαιών ημερών των παρελθόντων
χρόνων σας, και εφιστώ την προσοχή σε ζητήματα
περιποίησης του νέου σας χρόνου.
Ως εκ τούτου θα παρακαλούσα να τηρείτε τις
προδιαγραφές χρήσης και συντήρησης του νέου έτους,
πάντα με γνώμονα την καλύτερη διαχείριση των ημερών του,
όπως αυτές προβλέπονται από τον κατασκευαστή
και προμηθευτή του χρόνου σας.
Η έγκαιρη διενέργεια αλλαγών και επεμβάσεων
στην ροή του ολοκαίνουργου 2008 σας, επιβάλλεται.
Και υπόκειται αποκλειστικά στην διακριτική ευχαίρια σας .
Ως χρήστης του χρόνου σας ευθύνεστε αποκλειστικά
για την πλημμελή διενέργεια των προβλεπομένων εργασιών
αξιοποίησής του, απαραίτητων για την απρόσκοπτη ροή
των ημερών του.
Στην αναστολή της ροής του, υφίστανται νόμιμοι περιορισμοί ,
οι οποίοι όμως τελούν υπό διαπραγμάτευση, κατά περίπτωση.
Αποφύγετε την άμεση επαφή με τα εύφλεκτα υλικά
των τοιχωμάτων που οριοθετούν την κοίτη του.
Εκτός πια κι αν μια τέτοια ενέργεια κριθεί
απαραίτητη για την αποκατάσταση της αξιοπρεπούς και
ελεύθερης ροής του.
Τέλος, σηκώνω ένα ποτήρι γεμάτο
με το λειτουργικό υγρό του χρόνου,το κρασί,
και εύχομαι σ΄ όλους να εγείρουν αδιαλείπτως απαιτήσεις
εγγυήσεως καλής λειτουργίας του έτους τους,
σε κάθε στραβή τιμονιά του.

ΥΓ. Συμβουλεύουμε, η πιστοποίηση και καταγραφή
της απρόσκοπτης ροής του 2008, καθώς και η έγερση
απαιτήσεων ομαλής και ανθρώπινης λειτουργίας του,
να ξεκινά από το Π. Β. Β. Σ. Χ*. αλλά να μην μένει
μόνο σ΄αυτό.

*Προσωπικό Βλογ Βεβαίωσης Συντηρήσεως Χρόνου.